A zdenerwowana i zestresowana akita może być niebezpieczna i to nie tylko dla małego dziecka, ale i dla dorosłego opiekuna. Akita dla dziecka to nie najlepszy pomysł. Zdrowie i długość życia. Jak na psa pierwotnego przystało, akita cieszy się na ogół dobrym zdrowiem. Średnia długość życia akity zaś wynosi 10-12 lat.
Wśród wielu ras, które zyskały na popularności po filmach i książkach, od jakiegoś czasu prym wiedzie akita. Warto jednak wiedzieć, że przedstawiciele tej rasy są wymagający w szkoleniu. Sprawdź, czego jeszcze nie wiesz, zanim zdecydujesz się na tę rasę. Rasowe akity sprawiają wrażenie bardzo dostojnych psów. Noszą się dumnie, ale są w rzeczywistości inteligentne i porywcze. To doskonałe psy dla ludzi, którzy wiedzą, jak prowadzić wymagającego pupila i nie dać sobie wejść na głowę. Przy właściwej motywacji i odpowiednim traktowaniu akita inu to świetna, czworonożna przyjaciółka. Zanim jednak przygarniesz ją do swojego domu – dowiedz się o niej więcej. Akita inu – historia rasy Akity, ze względu na masę i cechy charakteru, sprawdzały się jako pomoc dla myśliwych. W Japonii tak duże psy były wykorzystywane do walk; na szczęście zmiany ustroju politycznego zakazały tego krwawego sportu. W 1932 popularność rasy nagle wzrosła, a to wszystko za sprawą niezwykłej historii psa – Hachiko. To w tym roku w gazecie ukazał się artykuł prasowy, opowiadający historię psa, który przez 10 lat czekał przed stacją Shibuya na swojego właściciela – profesora Hidesaburo Ueno. Na cześć wiernego przyjaciela postawiono przed japońską stacją pomnik psa, dziś miejsce spotkań i wizyt turystów. Akita to rasa kojarzona z dwiema rzeczami. Pierwszą jest Pieseł – postać z memów, która rozśmiesza wszystkich trafnymi komentarzami. Choć tak naprawdę Pieseł to Shiba Inu, potocznie nazywany małą Akitą. Ponadto, fanem Akita rasy jest Władimir Putin. Został obdarowany szczeniakiem o imieniu Yume w 2012 roku. Drugą istotną sprawą jest amerykańska adaptacja historii Hachiko, która przyniosła temu psu największy rozgłos. W rolę profesora wcielił się przystojny Richard Gere. Ten film to, zaraz po „Królu Lwie”, największy wyciskacz łez. Jedno jest pewne, po tym filmie przytulisz swojego psa jeszcze mocniej, a jeśli go nie masz, zapragniesz mieć! Tylko, czy akita rzeczywiście jest tak wiernym i wspaniałym psem? Pies akita – wygląd Z wyglądu akity sprawiają wrażenie psów dużych, o sporej masie. Możesz zauważyć wyraźne różnice między samicami i samcami. Rasa ta prezentuje się bardzo elegancko, zwłaszcza w ruchu, ale również w statyce. Jest nieco dłuższy niż wyższy, ale proporcje są bardzo dobrze wyważone. Ma średnio długą kufę z mocną nasadą, kończącą się nosem z czarną pigmentacją, a z drugiej strony łączącą się z szerokim czołem i zaznaczonym stopem. Oczy akity są charakterystyczne – małe, prawie że trójkątne, zwłaszcza na pierwszy rzut oka. Mają ciemny kolor; im intensywniejszy jest odcień, tym lepiej. Z kolei uszy są lekko zaokrąglone, szeroko rozstawione i zawsze stojące. Akita japońska nosi je lekko pochylone do przodu, co jest kolejną cechą charakterystyczną dla tej rasy. Głowa osadzona jest na umięśnionej, ale nieprzesadnie grubej szyi. Akita inu ma prosty, mocny grzbiet – sprawia wrażenie bardzo umięśnionego. Do tego klatka piersiowa jest głęboka, dobrze rozwinięta. Bardzo widoczne jest podkasanie pod żebrami, które sprawia, że rasa akita nie sprawia wrażenie ociężałej. Ogon pies akita nosi wysoko – jest on zawinięty nad grzbietem. Warto wiedzieć, w jakim umaszczeniu występuje akita. Pies ten może mieć barwę płową, sezamową, pręgowaną albo białą. W przypadku białego umaszczenia trufla nosa może mieć nieco mniej pigmentu, ale zawsze powinna być dominująco czarna. Wszystkie wybarwienia prócz białego mają dodatkowo element zwany urajiro, co oznacza białą szatę umieszczoną po bokach i na dole kufy i głowy, a także na szyi, klatce piersiowej, tułowiu, ogonie i wewnątrz na całej długości łap. Wzorzec określa również, jaka jest dopuszczalna wysokość tej rasy. Pies akita powinien mieć około 67 cm, zaś suka rasy akita – około 61 cm w kłębie. Wartości te mogą być objęte normą 3 cm w górę albo w dół. Nie ma określonej dopuszczalnej wagi, póki pies mieści się we wzorcu pod względem wysokości oraz budowy. Akita inu zwykle osiąga masę ciała w przedziale od 25 do 40 kg, przy czym suka jest lżejsza niż pies. Akita Inu – charakter Rasa akita nie jest łatwa w wyszkoleniu. To pies, który nie będzie biegał za piłką, a usiądzie wtedy, jeśli zostanie do tego odpowiednio przekonany. Akita japońska robi tylko to, co uważa za słuszne. Może kojarzysz scenę z filmu Hachiko? W której to opiekun próbował nauczyć psa sportu, ale bezskutecznie? Pewnego dnia pies nieproszony sam pobiegł po piłkę, by uratować opiekuna, ale nie będę zdradzać szczegółów. To jeden z najbardziej wzruszających momentów w tym filmie. Świetnie oddaje charakter psa tej rasy. Jakie jeszcze cechy ma rasa psa akita? Decydując się na nią, trzeba wziąć pod uwagę, że ma bardzo silny instynkt myśliwski. Jeśli mieszkasz w pobliżu kurnika lub masz kota – musisz wykonać kawał solidnej pracy, ale nie zawsze da ona takie efekty, jak oczekujesz. Ten pies goni i poluje, póki nie zdobędzie tego, co chce. Czasami akity polują również na mniejsze psy. Rasa akita ma również bardzo silny instynkt terytorialny, wobec czego świetnie sprawdzi się w roli obrońcy domu. To pies jednego pana, równie wierny, co uparty. W stosunku do obcych zachowuje się z rezerwą. Do innych psów może być agresywny, jeśli nie przyjaźni się z nimi od dzieciństwa. Co jeszcze warto wiedzieć? Pozostawienie Akity w domu to może być przygoda! Jednego dnia dostaniesz pogryzione buty, innym razem laptopa. Znudzona Akita znajdzie sposób na rozrywkę. Z czasem z tych zachowań wyrasta, ale na początku trzeba przygotować się na liczne straty. Mimo tych wad, posiadanie tego psa to niekończąca się przygoda. Nieopisana jest radość opiekuna, kiedy w końcu po wielu dniach nauki, jego pies przychodzi na zawołanie, czy siada. Akita uczy cierpliwości, to niezwykły, acz trudny przyjaciel. Akita japońska – jak o nią dbać? Zanim zdecydujesz się na tego czworonoga, sprawdź, jakich zabiegów wymaga pies akita. Cena tej rasy może zwalić z nóg – z kolei przeszkody podczas jej szkolenia również nie są niczym miłym dla osób nieprzygotowanych. Akita – szkolenie Jeśli chcesz mieć grzecznego psa tej rasy, musisz sporo czasu poświęcić na jego szkolenie. By nauczyć czegoś Akitę, trzeba zapewnić mu odpowiednią motywację. Czasem są to zabawki do szarpania, innym razem przysmaki. Tutaj uwaga – jedzenie musi być naprawdę smaczne. Akity preferują smak mięsa i ryb, dlatego warto zaopatrzyć się w naturalne przysmaki. Rasa akita powinna być szkolona już od szczenięctwa. Wówczas zaczyna się okres socjalizacji i pojawia się dobry moment, aby zapoznać szczenię z innymi psami. Dobrym wyjściem jest zapisanie się z akitą na zajęcia, np. szczeniaczkowo, gdzie oprócz podstaw szkolenia, pies ma okazję spotkać innych przedstawicieli swojego gatunku. W ten sposób uczy się tolerancji, ale również nie kształtuje nieprawidłowych wzorców, np. polowania na mniejsze psy. Smycz to coś, czego nie powinieneś zapominać na żaden spacer, w którym bierze udział akita. Pies ten ma silny instynkt łowiecki, dlatego zwłaszcza w lesie powinien poruszać się na smyczy albo długiej lince. Pamiętaj, że pies, który pobiegnie za zwierzyną leśną, może sprowadzić na siebie – i Ciebie – dużo kłopotów. Począwszy od mandatu, a skończywszy nawet na śmiertelnych ranach, gdy wpadnie w stado dzików albo wnyki. Aby zmęczyć takiego psa wybierz długie spacery i wycieczki, dogtrekking, tropienie. Akita może być wspaniałym kompanem podczas pieszych wycieczek górskich. Jeśli chcesz uprawiać z tym psem sport, musisz wziąć pod uwagę, że jest on bardzo silny. Dlatego przyda się Ci odpowiedni sprzęt. Smycz z amortyzatorem w połączeniu z szelkami typu guard to idealny sprzęt na spacer w góry czy wspólny bieg z psem. Rasa akita – dieta Według tradycji ryż, ryby i rośliny morskie były głównymi pokarmami tej rasy. Dlatego najlepszym wyborem są albo naturalne diety albo karmy z rybami. Karmę dla szczeniąt premium powinieneś podawać do 4. miesiąca życia. Po tym czasie warto zmienić pokarm Akity. Sprawdzonym rozwiązaniem będą karmy dla Akity ze sklepu Apetete! Gdy zdecydujesz się gotować psu albo karmić go według diety RAW, pamiętaj o dodaniu do jadłospisu odpowiednich suplementów. W składzie diety powinny znaleźć się warzywa (marchew, cukinia, cebula, bakłażany, dynia – najlepiej ugotowane), owoce (podawane dopiero od 4 miesiąca – jabłka, banany, melony, jagody, maliny), ryż, mięso, ryby. Pamiętaj o dodaniu glonów do codziennego menu, możliwe jest to w formie pigułki. Zawarty w nich jod jest niezbędny do prawidłowego rozwoju zwierzęcia. Akita ma skłonności do alergii, najczęstszymi alergenami w diecie są: mięso drobiowe – kurczak, gęś, indyk; wołowina i cielęcina; wysoko tłuszczowe produkty mleczne; kukurydza; pszenica i płatki owsiane. Nie umiesz samodzielnie ułożyć psu zbilansowanej diety? Udaj się do dietetyka zoologicznego albo wybierz gotowy produkt. Najłatwiej zadbać o zbilansowaną dietę psa wybierając suche karmy bezzbożowe. Unikaj w karmach soi, ponieważ rasa psa akita wyjątkowo źle znosi jej obecność. Pokarm dla psów tej rasy musi zawierać: mączki rybne, mięsne i kostne. Tylko w ten sposób Twój pupil otrzyma wszystko, co niezbędne by zdrowo rosnąć. Akita inu – zdrowie Rasa akita z natury jest bardzo odporna. Są jednak schorzenia, na które może być podatna genetycznie, takie jak choroby oczu tj. katarakta, postępujący zanik siatkówki (PRA) i dysplazja siatkówki (RD), objawiającą się częściowym lub całkowitym jej odklejeniem, co może prowadzić do ślepoty. Występuje czasem dysplazja stawów biodrowych, rozszerzenie i skręt żołądka, a także alergie pokarmowe. Niektóre osobniki są nadwrażliwe na narkozę. Akita japońska – pielęgnacja Linienie u tej rasy zazwyczaj trwa około trzech tygodni, występuje dwa razy do roku i jest bardzo intensywne. Sposób, w jaki linieje akita, jest bardzo charakterystyczny – włos wypada fragmentami, a nie równomiernie, jak to postępuje zazwyczaj. Linienie zaczyna się od portek, później kończyny, tułów, i ogon. W tym okresie należy czesać psa co najmniej raz na tydzień, ale trzeba to robić delikatnie, gdyż skóra staje się bardziej podatna na podrażnienia. Wiesz już w zasadzie wszystko, co ważne, na temat pielęgnacji, zdrowia i zabiegów, których wymaga pies akita. Cena tej rasy jest zależna od hodowli, z której pochodzi pies, ale również jego charakteru, umaszczenia oraz skojarzenia rodziców. Najniższe stawki za psy niewystawowe zaczynają się w okolicach 5000 zł. To niemało – zwłaszcza, że akita jest też psem wymagającym świadomego opiekuna. To sprawia jednak, że na rasę decydują się zazwyczaj pasjonaci. Japońska akita to rasa wymagająca, ale przy okazji niezwykle dostojna i rzucająca się w oczy. Planujesz jej zakup? A może masz psa tej rasy? Napisz w komentarzach swoje ciekawe historie albo uwagi odnośnie charakteru i pielęgnacji tego wyjątkowego czworonoga. Sprawdź też asortyment sklepu w poszukiwaniu najlepszych akcesoriów dla Twojego psa!
Dilerek ROZMNAŻA ZWIERZAKI i ROBI NOWĄ FARMĘ DLA MONA LISKA W MINECRAFT 1.17! 🦊🦊BLUZY, CASE i KOSZULKI Z MONA LISKIEM: https://dealereq.teetres.com 😍 MÓJ
Akita amerykańska powstała po zakończeniu II wojny światowej, kiedy to żołnierze amerykańscy zabrali japońskie akity ze sobą do USA i stworzyli własną, niezależną rasę. W porównaniu ze swoimi japońskimi krewniakami akita amerykańska jest uważana za znacznie większą i silniejszą. Do dziś rasa ta zachowała instynkt łowiecki swoich japońskich przodków. Spis treści CharakterWyglądHistoriaZdrowieŻywienie akity amerykańskiejPielęgnacjaCzy akita jest psem dla Ciebie?Akita amerykańska – wychowanie i socjalizacja Charakter Aportowanie patyków i skakanie przez obręcze? Akita amerykańska to zbyt dumny zwierzak na takie trywialne zabawy! Ten dostojny pies rasowy z numerem wzorca FCI 344 chce widzieć sens w swoich zadaniach, dlatego też zmotywowanie akity do wspólnych działań wymaga trochę wysiłku. Chociaż jest niezwykle zdolny do adaptacji i wysportowany, jego wysoka inteligencja i skłonność do dominacji nie ułatwiają szkolenia. Wierny towarzysz – ale nie dla każdego Jedno trzeba powiedzieć na wstępie: Miłośnicy psów, którzy nie mają doświadczenia w wychowywaniu i szkoleniu psów, powinni wybrać rasę, która będzie nieco „prostsza w obsłudze”. Akita nadaje się tylko dla doświadczonych opiekunów psów, którzy są gotowi na to wyzwanie. Jednak dzięki odpowiedniemu szkoleniu i wczesnej socjalizacji akita amerykańska może zostać wyszkolona na niezwykle lojalnego i wiernego psa towarzyszącego, który kocha swoją rodzinę ponad wszystko, chroni ją i strzeże oraz jest zdolny do niesamowitych wyczynów – nie tylko w psich sportach. Jak wygląda wspólne mieszkanie z dziećmi, kotami itp.? Akita amerykańska potrzebuje bliskiego kontaktu z rodziną i nigdy nie powinna być trzymana sama w budzie. Jako potomek wilka, ten pies chciałby mieć wokół siebie swoje „stado” – jednak opiekun oraz ewentualnie dzieci zupełnie mu wystarczą. Jeśli w młodym wieku przyzwyczaił się do życia z innymi zwierzętami domowymi, życie pod jednym dachem z kotem, chomikiem, świnką morską itp. zwykle nie stanowi problemu, ale zasadniczo Akita jest samotnikiem, który bardziej niż zgiełk i hałas kocha ciszę oraz spokój. Najważniejsza zasada: Trzeba mieć wyczucie! W związku z tym amerykańska akita z rezerwą reaguje na gości, których bacznie obserwuje z dystansu. Agresja z kolei jest obca tej rasie. Mimo że jako pies myśliwski jest uważany za niezwykle odważnego i nieustraszonego pomocnika, ten amerykański pies rasowy nie chwyta i nie gryzie ludzi – dlatego też akita nie nadaje się zbytnio do szkolenia np. w zakresie ochrony. Gdy zdobędziesz zaufanie tego psa, przekonasz się, że jest bardzo przyjaznym i wrażliwym psem. Dlatego jego wychowanie, oprócz niezbędnej konsekwencji, wymaga przede wszystkim wyczucia. Presja czy przemoc szybko prowadzą do tego, że ten dumny i wrażliwy pies wykazuje upór lub zaczyna ignorować opiekuna, co skutkuje nierzadko niemożliwymi do pokonania problemami we współistnieniu psa i człowieka. Wygląd Charakterystyczna dla akity amerykańskiej, która znana jest w USA jako „Great Japanese Dog“, jest szeroka, mocna głowa w kształcie trójkąta, skierowane do przodu trójkątne uszy oraz gęsto owłosiony ogon, który akita nosi na grzbiecie lub zakręcony na bok. W stosunku do głowy oczy tego psa, zwykle ciemnobrązowe, są raczej małe, a pysk raczej nisko osadzony. Różnice w stosunku do japońskiego akita inu W porównaniu ze swoim bliskim krewnym, japońskim akita inu, Amerykanin jest znacznie większy i cięższy – jego wysokość w kłębie osiąga do 71 cm u samców, a waga wynosi maksymalnie 55 kg. Suki są również stosunkowo silne – ich maksymalna wysokość wynosi 65 cm, a maksymalna waga 40 kg. Imponujący wygląd potęguje gęsta, krępa sierść z obfitym podszerstkiem, który jest szczególnie gęsty i długi na ogonie, grzbiecie i kłębie (maksymalnie 5 cm). Jeśli chodzi o umaszczenie, akita amerykańska jest niezwykle różnorodna i można ją spotkać we wszystkich kolorach, również w popielatym oraz pręgowanym. Jednak podczas gdy w Japonii preferuje się akity białe, czerwone i pręgowane, w Ameryce szczególnie popularne są psy pinto i czarne. Obowiązuje zasada, że – w przypadku umaszczenia wielokolorowego – poszczególne kolory powinny się od siebie wyraźnie odróżniać. Na przykład psy o umaszczeniu plamistym mają zazwyczaj równomiernie rozmieszczone, większe plamy, które rozciągają się na ponad jednej trzeciej całego ciała na białym tle. Historia Do II wojny światowej akita japońska i amerykańska były uważane za jedną rasę, więc ich rozwój do tego momentu był prawie identyczny. Obie pochodzą z Japonii, gdzie ich historia sięga prawie 5 tysięcy lat, o czym świadczą wizerunki psów na glinianych naczyniach i dzwonkach z brązu. Odkryto je w regionie Akita w Japonii, gdzie już na początku XVII wieku używano ich do polowania na niedźwiedzie, dziki i ptaki. W XIX wieku akita występowała także w walkach psów, które zostały zakazane w Japonii w 1908 roku. Aby psy bojowe były jeszcze większe i silniejsze, krzyżowano je z psami rasy tosa i mastif. W 1931 r. ta wielka japońska rasa, jedna z najstarszych w świecie azjatyckim, została uznana za dziedzictwo przyrody. Wywóz osobników z Japonii był przez długi czas zakazany. © Eudyptula / Liczne linie Niemniej częste krzyżowanie z innymi rasami psów sprawiło, że na początku i w połowie XX wieku wygląd akity znacznie się zmienił i powstały liczne, całkiem odmienne linie. Aby nieco uporządkować ten „chaos”, psy zostały z grubsza przypisane do dwóch różnych linii krwi: Ichinoseki i Dewa. Psy, które amerykańscy żołnierze zabrali do domu pod koniec II wojny światowej, w dużej mierze wywodziły się z linii Dewa. Dlaczego akity japońskie i amerykańskie tak bardzo się od siebie różnią? W następnych latach w Stanach Zjednoczonych rozwinęła się znaczna populacja dużych psów japońskich. Po tym jak w 1956 roku powstał Akita Kennel Club (później przemianowany na „Akita Club of America“), na amerykańskiej ziemi rozpoczęła się selektywna hodowla rasy. Japonia nie uznała jednak nowej linii amerykańskiej, a w 1972 roku American Kennel Club (AKC) również wykluczył importy z Japonii ze swojej księgi stadnej. W wyniku braku wymiany między tymi dwoma krajami hodowla japońska i amerykańska rozwijała się osobno i w inny sposób. Chociaż organizacja AKC zezwoliła na import z Japonii od 1992 roku, różnice między filigranowymi japońskimi i silnymi amerykańskimi akitami stały się w międzyczasie tak duże, że praktycznie nie można było mówić o wspólnej rasie. Ostateczny podział rasy akita W 2000 r. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna (Fédération Cynologique Internationale, FCI) postanowiła podzielić rasę na akitę japońską (nr wzorca 255) i „wielkiego psa japońskiego” (American Akita, nr wzorca 344). Pierwszy wzorzec dla akity amerykańskiej, opublikowany przez American Kennel Club w 1972 roku, posłużył za podstawę nowego wzorca FCI. Zdrowie Obecnie w Europie znajdą się zarówno hodowcy linii amerykańskiej, jak i japońskiej. Na pierwszym miejscu dzisiejszych wysiłków hodowlanych jest zachowanie odpowiednich cech typowych dla rasy. Hodowcy przywiązują również dużą wagę do zdrowia i temperamentu rasy. Dzięki surowym wymaganiom hodowlanym i zaangażowaniu wielu hodowców, akita amerykańska jest rasą dość wytrzymałą, która nie wykazuje żadnych chorób typowych dla tej rasy. Okazuje się również, że nie jest szczególnie podatna na inne typowe dla psów choroby. Oprócz chorób stawów (HD) mogą co najwyżej wystąpić problemy skóry i sierści. Żywienie akity amerykańskiej Na co muszę zwrócić uwagę podczas żywienia mojej akity? Przyczyny chorób skóry i włosów można znaleźć w diecie. Zbyt wysoka zawartość białka surowego (zawartego np. w tzw. paszach energetycznych lub wysokowydajnych) może przykładowo prowadzić do masowych reakcji alergicznych skóry. Produkty zbożowe i sojowe mogą również powodować problemy ze skórą i sierścią u psów rasy akita. Dlatego też przy zakupie gotowej karmy dla psów należy zwracać uwagę na etykietę ze składem, znajdującą się na zewnątrz opakowania. Jeśli karma zawiera dużą zawartość zbóż lub nawet soi, lepiej jest wybrać inny produkt. Kwestia smaku? Jednak poza podatnością na ewentualne alergie, akita amerykańska ma takie same wymagania żywieniowe jak wszystkie inne psy. Ponieważ jest potomkiem wilka, a więc mięsożercą, jego dieta powinna być oparta na wysokiej jakości białku zwierzęcym w postaci mięsa (lub ryb). Lepiej jednak unikać wieprzowiny ze względu na opisaną podatność na alergie. Polecana jest wołowina, jagnięcina, dziczyzna czy mięso strusia, które można uzupełnić warzywami i ryżem. To, czy posiłek będzie podawany w postaci suchej czy mokrej gotowej karmy, surowej czy świeżo ugotowanej, zależy nie tylko od upodobań psa, ale także od przekonań opiekuna. Podczas gdy niektórzy opiekunowie psów preferują szybkie i kompleksowe „zaopatrzenie” w postaci konwencjonalnej karmy dla psów, inni wolą polegać na świeżym, domowym jedzeniu, którego odpowiedni skład i przygotowanie wymaga jednak czasu i wiedzy. Karmienie tylko o stałych porach Bez względu na to, jaką metodę ostatecznie wybierzesz, ważne jest, aby Twój pies miał cały czas dostęp do świeżej wody pitnej. Karmę natomiast należy podawać tylko o stałych porach (dwa razy dziennie w przypadku dorosłych psów) i odstawiać najpóźniej po 20 minutach – niezależnie od tego, czy w misce jest jeszcze coś do jedzenia czy nie. Z reguły akity radzą sobie z bardzo małą ilością pożywienia w stosunku do swojej wielkości. Aby znaleźć odpowiednią ilość, należy regularnie sprawdzać wagę psa. Pielęgnacja Pielęgnacja psa powinna być tak samo regularna jak kontrola wagi. Na szczęście dzięki twardej, krótkiej i samoczyszczącej się sierści akity nie jest to duży wysiłek. Na przykład wystarczy szczotkować sierść raz lub dwa razy w tygodniu – w ten sposób zachowamy połysk sierści, a jednocześnie będziemy w stanie wcześnie wykryć ewentualne podrażnienia skóry spowodowane niewłaściwą dietą. W okresie zmiany sierści (dwa razy w roku) konieczne będzie codzienne czesanie. Usuwając szczotką stare, martwe włosy, nie tylko ułatwiasz psu proces zmiany sierści, ale także zmniejszasz ilość jej kępków, które w tej fazie roznoszą się po domu. Czy akita jest psem dla Ciebie? Mimo że opieka nad akitą amerykańską i jej żywienie są stosunkowo łatwe, nie należy lekceważyć wymagań, jakie ta rasa stawia swoim opiekunom. Nawet jeśli Akita nie zawsze się tego domaga, potrzebuje dużo ćwiczeń, aby zachować sprawność i zdrowie. Dwa krótkie spacery wokół bloku to dla tego psa zdecydowanie za mało. Warto jeszcze wspomnieć, że uprawianie psich sportów jest odpowiednie tylko w ograniczonym zakresie. Mimo że ten dumny i wielki pies azjatycki jest z natury bardzo usportowiony, nie ma zbyt wiele wspólnego z zabawami ruchowymi. Tylko ci, którym uda się wytłumaczyć psu, na czym polega sens danego sportu, będą w stanie zmotywować go do uczęszczania na treningi. © Елена Насекина / Akita amerykańska – wychowanie i socjalizacja Innym wyzwaniem, oprócz wspomnianego już uporu, jest instynkt łowiecki, który może mieć niepożądane skutki podczas wspólnych aktywności. Szczególnie w lesie i na skraju lasu akita powinna być prowadzona wyłącznie na smyczy. Trzeba możliwie szybko zacząć uczyć psa chodzenia na smyczy, aby to opiekun go prowadził, a nie na odwrót. Ogólnie rzecz biorąc, pełne miłości, ale konsekwentne szkolenie i wszechstronna socjalizacja szczenięcia mają ogromne znaczenie dla późniejszego wspólnego życia z dorosłą akitą. Jeśli myślisz o zakupie akity, zdecydowanie musisz mieć wystarczające doświadczenie w wychowaniu i szkoleniu psa. Kto posiada taką wiedzę, a jednocześnie jest gotów zaakceptować osobliwości tego dumnego i niezależnego charakteru, otrzyma niezwykle lojalnego i dostojnego partnera w postaci akity, który będzie ze swoim człowiekiem na dobre i na złe.
Zaryzykowałbym stwierdzenie, że jest to jedna z najbardziej pod tym względem różnorodnych ras psów. Wszystkie łączy schemat budowy kośćca i muskulatury, jak również charakterystyczna wilcza sylwetka, jednak wzrost może się wahać – pies na ogół będzie mierzył średnio 50-60 cm w kłębie, suczka o jakieś 5 cm mniej.
Historia Akita to rasa myśliwskich szpiców japońskich, przeznaczona pierwotnie do polowania na grubą zwierzynę - dzika, jelenia i czarnego niedźwiedzia oraz do ciągnięcia ciężkich ładunków. Przodkowie Akit przybyli do Japonii z pierwszą falą imigrantów zwanych Ainu oraz z kolejnymi osadnikami - poczynając od około 15000 lat po 300 lat Były to zwierzęta w typie psa torfowego pochodzącego z kPierwotnie, wielkość japońskich psów wahała się od małej do średniej, i nie istniała żadna duża [japońska] rasa. Od 1603 roku, w okolicy Akity, używano do walk psów akita matagi (były to średniej wielkości psy, polujące na niedźwiedzie). Od roku 1868 akita matagi krzyżowano z psami tosa i mastifami. W efekcie, gabaryty psów tej rasy zwiększyły się, lecz utracone zostały charakterystyczne cechy typu szpica. W 1908 roku zakazano walk psów; niemniej jednak zachowano tę rasę i poprawiono jej typ, czyniąc ją [jedyną] dużą japońską rasą. W efekcie, w roku 1931, dziewięciu największych i najwybitniejszych przedstawicieli rasy uznano za „pomniki przyrody”. Podczas drugiej wojny światowej (1939-1945) futer tych psów używano powszechnie do wyrobu mundurów wojskowych. Policja wydała rozkaz pojmania i konfiskaty wszystkich psów, z wyjątkiem owczarków niemieckich, do celów militarnych. Niektórzy miłośnicy rasy próbowali omijać rozkaz poprzez krzyżowanie akit z owczarkami niemieckimi. Po zakończeniu drugiej wojny światowej, drastycznie zmalała liczba akit; wśród ocalałych wyodrębniły się trzy niezależne typy: 1) akity matagi, 2) walczące akity, 3) akity-owczarki. Sprawiło to, iż sytuacja rasy stała się niezwykle wojnie, podczas procesu przywracania czystości rasy, krótkotrwałą popularność zdobył wykazujący cechy mastiffa i owczarka niemieckiego pies z linii Dewa – Kongo-go. Jednakże, rozsądni miłośnicy rasy nie uznali tego typu psa za odpowiadający wymogom japońskiej rasy; poczynili więc próby wyeliminowania wpływu wcześniej użytych do hodowli ras, poprzez krzyżowanie ocalałych psów z akitami matagi, w celu przywrócenia pierwotnej czystości rasy. Uzyskali w ten sposób stabilny, czysty typ dużej rasy psa, w obecnie znanym a rozpowszechnionego w neolicie. Za bezpośredniego praprzodka japońskich szpicy uznaje się nie istniejącego dzisiaj Nippona inu, który był znacznie mniejszy w porównaniu do współczesnych Akit. Akity istniały na Wyspach Japońskich 5000 lat temu i towarzyszyły samurajom. Zajmują stałe miejsce w japońskiej mitologii. W japońskiej literaturze akita jest rasą starą i rodzimą, z posiadaniem której wiązały się określone wierzenia. Psy te cieszyły się wielkim poważaniem i stanowiły wielką wartość. Następne stulecia, obfitujące w wojny, a później i II wojna światowa drastycznie przetrzebiły pogłowie tej rasy. Dopiero powstanie silnego ruchu na rzecz zachowania kulturowej tradycji Japonii przyniosło renesans rasy. Japońskie Ministerstwo Wychowania w 1931 r. uznało Akite inu za "dziedzictwo kulturowe" i przyznało dotacje rządowe dla hodowli tych psów. Japoński wzorzec rasy pochodzi z 1938 roku. Postanowiono, by w hodowli unikać psów szczególnie masywnych, których wygląd sugerował domieszkę krwi molosów, wprowadzoną na przełomie wieków dla uzyskania psów najlepiej nadających się do walk. Wygląd Duży, mocny, harmonijny pies o dużej masie; silnie zaznaczone drugorzędowe cechy płciowe, z zachowaniem wielkiej szlachetności i dostojeństwa; mocna Włos okrywowy szorstki i prosty; podszycie miękkie i gęste; kłąb i zad okryte nieco dłuższym włosem; włos na ogonie nieco dłuższy, niż na reszcie Rudo płowa, sezamowa (rudo płowe włosy z czarnymi koniuszkami), pręgowana i biała. Wszystkie wspomniane wyżej kolory, z wyjątkiem białego, muszą mieć „urajiro”. (Urajiro = biaława szata po bokach kufy, na policzkach, spodzie żuchwy, szyi, klatce piersiowej, tułowiu i ogonie oraz wewnętrznej stronie kończyn). Temperament Spokojny, wierny, posłuszny i pojętny. Tresura Jest psem raczej cięższym do wytresowania, polecanym dla zaawansowanych. Uczy się nowych komend wolniej niż przeciętnenie. Potrzeba dużo cierpliwości. Ćwiczenia Brak danych Warunki życia Łatwo adaptują się do nowego otoczenia, ale muszą mieć zapewnionye regularne ćwiczenia. Najlepiej będą czuć się w domach z dużym ogrodem. W cieplejszych klimatach w ciągu gorących dni, muszą być trzymane wewnątrz budynków. Funkcje
Hai Anh i Tuan, zaskoczeni skalą popularności swojego zwierzaka, odpowiedzieli na dociekania internautów. Okazało się, że pies, który wygląda jak kot to mieszanka jednej z rodzimych ras z inną rasą o krótkich łapach. Został kupiony w jednej z górskich prowincji, a jego nietypowy pyszczek prawdopodobnie zawdzięcza rzadkiej mutacji
18-letnia Aysha Perry jadła obiad, podczas którego kawałek kurczaka stanął jej w gardle. Mimo że nie mieszka sama, tym razem w mieszkaniu nie było żadnego ze współlokatorów. Gdy Aysha Perry zadławiła się kurczakiem, pojawiły się problemy z oddychaniem. Dziewczyna upadła na podłogę i próbowała wyciągnąć telefon. Wtedy z pomocą ruszyła Sheba – akita, która skoczyła łapami na plecy właścicielki. Kawałek jedzenia, który utkwił w gardle dziewczyny, przesunął się i ta mogła złapać oddech. Aysha Perry w dniu zdarzenia była właścicielką Sheby od zaledwie dwóch tygodni. KO
Szczenięta akity jakie przychodzą na świat w naszej Hodowli mają zapewnione odpowiednie warunki, aby - kiedy dorosną - jak najlepiej reprezentowały swoją rasę, zarówno pod względem wyglądu, jak i charakteru. Akita Japońska to kochający i zrównoważony pies samurajów, piękny, dumny i wierny towarzysz swojego człowieka.
Tak wygląda pies akita Polska Presss GrupaAkita to wbrew pozorom bardzo niebezpieczny pies. Rasa Akita została wyhodowana w Japonii, pierwotnie do walk psów, później wykorzystywany również do polowań. Współcześnie pełni funkcje psa stróżująco-obronnego oraz psa-towarzysza. Są to największe psy spośród ras japońskich. Akity polują na niedźwiedzieAkita to rasa myśliwskich szpiców japońskich, przeznaczona pierwotnie do walk psów i do polowania na grubą zwierzynę – dzika, jelenia i czarnego niedźwiedzia oraz do ciągnięcia ciężkich ładunków. Pies akita nieufny wobec ludziAkity nie tolerują innych psów, są nieufne wobec ludzi. Mają zdecydowany charakter. Wymagają konsekwentnego, ale równocześnie łagodnego prowadzenia. Akita jest psem o wysokim stopniu dominacji oraz potrzebie wyraźnej hierarchii w grupie. Akita nie dla dzieciJak twierdzą specjaliści, przedstawiciel tej rasy nie jest raczej polecany dla dzieci, choć zwykle dobrze się z nimi dogaduje, jeśli zostanie prawidłowo wychowany. Ze względu na siłę i rozmiary szczególnego nadzoru wymagają jego kontakty z kilkulatkami. Trzeba też pamiętać, że wobec obcych maluchów może być mało wyrozumiały. Najmniej inteligentne psy. Te rasy uchodzą za najgłupsze [RANKING]
Akita amerykańska bawiąca się z kijem. Poprzednie Następne . Tagi Artykułu: akita amerykańska, akita amerykańska a dziecko, akita amerykańska cena, akita amerykańska historia, akita amerykańska o rasie,
Psa Hachiko chyba nie trzeba przedstawiać żadnemu wielbicielowi zwierzaków. Ten wierny i dzielny psiak należał właśnie do rasy akita inu. Co warto wiedzieć o tych czworonogach wywodzących się z Japonii? Spis treści: Historia Akita Charakter psów rasy Akita Jak wygląda Akita? Zdrowie psów Akita Żywienie Akita Pielęgnacja psów Akita Akita - dla kogo? Ile kosztuje pies Akita? Polecane produkty dla psów Akita Historia Akita Choć to właśnie pies Hachiko sprawiło, że Akita zyskał dużą popularność na całym świecie, w swej ojczyźnie - Japonii - psy te cieszyły się dużym uznaniem zdecydowanie wcześniej. Jako że podobiznę tych zwierząt można znaleźć już na glinianych naczyniach oraz dzwonach stworzonych na bazie brązu - specjaliści szacują, że rasa ta może liczyć sobie nawet 5 tysięcy lat. Co ciekawe, choć istnieje wiele ras psów o wyglądzie zdecydowanie bardziej zbliżonym do wilków - badania genetyczne wskazują, że to między innymi akita inu (obok shar-peiów, chow-chowów oraz shiby) jest tak naprawdę jednym z najbliższych krewnych tego dzikiego zwierzęcia. Aż do 1945 roku akitę można było spotkać tylko i wyłącznie w Japonii, bowiem obowiązywał surowy zakaz wywożenia przedstawicieli tej rasy z kraju. Po zakończeniu II wojny światowej amerykańscy żołnierze zabrali ze sobą kilku przedstawicieli akity i w ten sposób powstała amerykańska odmiana. Akita sklasyfikowana została w Międzynarodowej Federacji Kynologicznej do grupy V – „Szpice i psy w typie pierwotnym” oraz sekcji 5 – „Szpice azjatyckie i rasy pokrewne”. Pies akita był w historii swojego istnienia wykorzystywany do wielu celów. Swego czasu myśliwi chętnie zabierali psy te na polowania na ptactwo czy dziki, a nawet niedźwiedzie. Wraz ze wzrostem popularności tego "sportu", w XIX wieku akita bywał także wykorzystywany do walk psów. Obecnie jego przeznaczenie jest jednak zdecydowanie inne: akity to głównie zwierzęta domowe, towarzyszące człowiekowi. Nie oznacza to jednak, że spokorniał - psiaki tej rasy wyróżniają się dość silnym charakterem i energicznym usposobieniem. Charakter psów Akita Charakter akity nie należy do najłatwiejszych. Zwierzaki te, pomimo uroczego i przyjaznego wyglądu, nie są szczególnie skore do beztroskiej zabawy - zwłaszcza gdy w towarzystwie znajdują się obcy. Akita najlepiej czuje się gdy jest sam na sam ze swoim najlepszym ludzkim przyjacielem: duże grupy są dla niego dość stresujące. Akita jest psem posiadającym bardzo silny instynkt myśliwski oraz bardzo silny instynkt terytorialny. Akita jest nieufny wobec obcych ludzi. Jako że psy Akita są silnymi indywidualistami, nie sposób oczekiwać od nich podążania za życzeniami człowieka. Kiedy psiak chce się bawić - może zaprosić do wspólnych wygłupów także właściciela czy innego członka rodziny. Jeśli jednak akita nie ma ochoty na ganianie piłki czy przeciąganie sznura - żadne zachęty na niego nie podziałają. Co za tym idzie - rasa psa Akita może okazać się nie najlepszym wyborem dla osób, które oczekują pełnego dopasowania od zwierzaka. Jak wygląda Akita? Pies Akita inu wyróżnia się harmonijną budową. Jest to pies w typie szpica, charakteryzujący się mocną sylwetką, a także nieco specyficznym, kołyszącym chodem. Podczas przemieszczania się, akita utrzymuje uniesiony ogon oraz uszy, a jego łapy znajdują się w delikatnym przeproście. Jeśli zaś chodzi o sierść, Akita ma dwie warstwy: pierwszą z nich jest twardy, prosty włos okrywowy, natomiast drugą stanowi miękki, dość gęsty podszerstek, odpowiedzialny między innymi za utrzymanie optymalnej temperatury ciała u zwierzaka. Wokół oczu oraz w przedniej części kufy znajduje się sierść z czarnymi końcówkami. Umaszczenie zwierzaka może różnić się nieco w zależności od odmiany i wskazać można na cztery typy umaszczenia wśród akit: pręgowaną, sezamową, białą oraz czerwono-płową. Wzorzec rasy stworzony przez FCI powinien mieć białe fragmenty sierści na ogonie, tułowiu, szyi, po bokach kufy i po wewnętrznej stronie łap. Jeśli zaś chodzi o rozmiar, standardowo występuje tu rozróżnienie na suczki oraz psy. Te pierwsze powinny mieć w kłębie od 58 do 64 cm, a samce - mierzą około 64 do 70 cm w kłębie. Waga psów akita inu może wynosić od 34 do nawet 50 kg. Jak widać, są to potężne psy o dość masywnej budowie, a co za tym idzie - należy liczyć się z tym, że mogą mieć sporo siły, która może okazać się utrudnieniem na przykład podczas spacerów ze zwierzakiem. Zdrowie psów Akita Akity należą do psów, które nie są szczególnie obciążone jeśli chodzi o ryzyko zachorowania. Nie oznacza to oczywiście, że nie ma żadnych schorzeń, na które akity zapadają dość często, jednak w porównaniu z wieloma psami ras dużych - chorób tych jest stosunkowo niewiele. Akita wyróżnia się dużą wytrzymałością, zarówno pod względem fizycznym, jak i odpornościowym. Jednak jak wspominaliśmy, rasa ta nie jest zupełnie pozbawiona ryzyka wystąpienia niektórych schorzeń. Wśród nich można wskazać między innymi: choroby tarczycy, choroby oczu (niektóre z nich mogą doprowadzić nawet do utraty wzroku przez akitę), dysplazję stawu biodrowego (na tę wadę szczególnie narażone są psy dużych ras, a co za tym idzie - warto zadbać o odpowiednią, wspierającą narząd ruchu suplementację), choroby skóry oraz okrywy, epilepsję. Ryzyko wystąpienia tych chorób jest tym większe, im mniej wiemy na temat pochodzenia akity. Co za tym idzie - zwierzaki te powinny pochodzić ze sprawdzonych, zarejestrowanych w ZKwP hodowli. Tylko i wyłącznie psy Akita z hodowli zrzeszonych w wyżej wspomnianym związku przechodzą obowiązkowe kompleksowe badania, które mogą zminimalizować ryzyko zachorowania na wyżej wspomniane choroby. Oprócz powyższych, akita jest potencjalnie narażony także na mniej poważne choroby, które mogą wystąpić u każdego przedstawiciela tego gatunku. Warto jednak mieć na względzie, że z uwagi na dość dużą wytrzymałość tych czworonogów - ryzyko wystąpienia np. przeziębienia u akity jest dość niewielkie. Dbając o odpowiednią dietę czworonoga, możemy znacząco ograniczyć szansę na to, że zwierzak będzie cierpiał z powodu zwykłych, niezagrażających życiu stanów przeziębieniowych. Żywienie Akita Akita żyje około 10 do 12 lat i, jak nietrudno się domyślić, czas ten jest zdecydowanie dłuższy, gdy odpowiednio dbamy o dobrostan czworonożnego przyjaciela. Jedną z kluczowych kwestii jest zachowanie dbałości właśnie o odpowiednie żywienie zwierzaka. Coraz szersza grupa osób jest w pełni świadoma tego, że pożywienie, które jest odpowiednie dla ludzi - nie stanowi najlepszego wyboru dla zwierzaka. Co za tym idzie, resztki z ludzkiego stołu nie będą dobrym wyborem dla zwierzaków, które mają zupełnie inne potrzeby żywieniowe i charakteryzują się innym metabolizmem. Co zatem powinien jeść akita, by zachować dobre zdrowie na długie lata? Podobnie jak w przypadku wielu aktywnych ras, dla akity kluczowa jest duża zawartość białka w podawanym pożywieniu. Bez względu na to, czy zdecydujemy się na karmę ze sklepu, czy samodzielne przygotowywanie zwierzakowi posiłków, zawartość białka na psim talerzu nie powinna być mniejsza niż 70%. Jako że akita może być narażony na alergię na drób (podobnie jak wiele psów innych ras) - warto wybierać wysokowartościowe mięso jagnięce lub wołowe bądź rzadziej wykorzystywane gatunki mięsa, nierzadko w ogóle niespożywane przez człowieka - np. koninę czy mięso renifera. Kolejnym składnikiem diety psa Akita powinny być warzywa i ewentualnie owoce, bez udziału mącznych, zbożowych wypełniaczy. Te ostatnie są zbędne w diecie każdego psa (nie tylko akity): pomagają jedynie zniwelować uczucie głodu, jednak nie dostarczają zwierzakowi wartości odżywczych. Brak zbóż w karmie jest szczególnie istotny dla zwierząt o obniżonym poziomie ruchu i otyłych, bowiem mogą one stanowić czynnik pogarszający sytuację. Odpowiednia masa ciała jest niezwykle istotna także z punktu widzenia utrzymania optymalnego stanu stawów. Pielęgnacja psów Akita Akita nie należy do ras, które są szczególnie trudne w pielęgnacji. Niezwykle puchata sierść tego zwierzaka nie wymaga skomplikowanych zabiegów pielęgnacyjnych: regularne szczotkowanie i okazjonalne kąpiele z użyciem dopasowanego do potrzeb sierści danego zwierzaka szamponem w zupełności wystarczą, by akita zachował świetny wygląd. Psy Akita linieją dwa razy do roku, zmieniając sierść na chłodniejszą część roku i na cieplejsze miesiące. To właśnie wtedy trzeba poświęcić najwięcej uwagi wyczesywaniu zwierzaka i robić to bardzo regularnie. Tego rodzaju zabiegi pielęgnacyjne w okresach zwiększonego wypadania sierści mają duże znaczenie nie tylko ze względu na ilość psiego włosia wokół domu, ale również dla komfortu zwierzaka. Szczególnie w cieplejszej części roku, niewyczesana sierść stanowi dodatkową "warstwę" na zwierzęciu i może sprawiać, że będzie mu po prostu gorąco. Jeśli właściciel nie czuje się pewnie w kwestii szczotkowania zwierzaka lub zwyczajnie brakuje mu cierpliwości do wielogodzinnych sesji szczotkowania - warto zabrać zwierzaka do profesjonalisty, który pomoże szybko uporać się z nadmiarem sierści. Akita - dla kogo? Psy Akita, choć z pewnością są piękne i mogą wzbudzać uzasadniony zachwyt u niemalże każdego - z pewnością nie są dobrym towarzyszem dla każdego człowieka. Warto wziąć pod uwagę, że jeśli prowadzimy bogate życie towarzyskie, a przez nasz dom przewijają się tabuny gości - może okazać się, że akita nie znosi tego najlepiej. Zwierzaki te najlepiej czują się w niewielkim gronie dobrze sobie znanych osób, które kochają najbardziej. Wiele osób zapewne zastanawia się również, czy akita inu może być psem, który mieszka z dziećmi. Na to pytanie trudno znaleźć jednoznaczną odpowiedź, więc najlepiej będzie, gdy odpowiemy: to zależy. Jeśli akita ma zamieszkać w domu, w którym są dzieci (lub wkrótce się w nim pojawią) - powinien dobrze radzić sobie z tą sytuacją. Co do zasady, zwierzęta te nie mają nic przeciwko maluchom, jednak wolą te, które... są im znane. Co to oznacza? Podczas wizyt maluchów spoza domu, akita zapewne schowa się w bezpiecznym dla niego miejscu - o ile bowiem pies ten może wykazać się zaskakującą cierpliwością w stosunku do znanych sobie dzieci, nie będzie tolerował prób głaskania czy zabawy od obcych. Zatem podsumowując, akita inu będzie perfekcyjnym wyborem dla osób, które cenią sobie spokój, a ich życie towarzyskie nie jest szczególnie bogate. Nie chodzi oczywiście o to, by w ogóle nie zapraszać gości - okazjonalnie, akita po prostu znajdzie sobie spokojne miejsce, w którym przeczeka odwiedziny "intruzów". Jeśli zaś chodzi o poziom aktywności - psy Akita inu należą do zwierząt, które lubią ruch, jednak tylko wtedy gdy mają na niego ochotę. Słowem kluczowym w obcowaniu z tym zwierzakiem jest indywidualizm, który musi zostać zaakceptowany przez właściciela. Ile kosztuje pies Akita? Szczenię Akita należy kupić ze sprawdzonej, zarejestrowanej w ZKwP hodowli. Tylko w ten sposób można mieć pewność, że zwierzak zachowa dobre zdrowie na długi czas i stanie się prawdziwym przyjacielem na bardzo długi czas. Nie jest to mały koszt, jednak warto wziąć pod uwagę, że to inwestycja w zdrowie pupila. Dodatkowo, bardzo często okazuje się, że pies rasy akita pochodzący z niesprawdzonej, niezrzeszonej w ZKwP hodowli wymaga dodatkowego leczenia, co generuje nierzadko wielotysięczne koszty na przestrzeni kolejnych lat. Cena szczeniaka Akita jest w dużej mierze uzależniona od pochodzenia zwierzaka. Większość młodych piesków można kupić już za około 2,5 do 3,5 tysiąca złotych. Najdroższe są szczenięta będące potomstwem utytułowanych, gruntownie przebadanych i zgodnych z wzorcem FCI rodziców: cena za wszystkie maluszki w takich miotach może sięgać nawet 4,5 tysiąca złotych. Jeśli w ogłoszeniu, czy to online, czy w wersji papierowej, cena za szczenię jest zaskakująco niska (np. 1,2 czy 1,5 tysiąca złotych) - z dużą dozą prawdopodobieństwa zwierzak pochodzi z hodowli niezrzeszonej w Związku Kynologicznym w Polsce. To z kolei oznacza, że rodzice mogli nie przejść wszystkich niezbędnych badań przed rozmnożeniem. Jak widać, rasowe szczenię akity nie jest tanie. Sam psiak jest jednak niezastąpionym i wiernym przyjacielem, który gdy raz pokocha swojego ludzkiego przyjaciela - zachowa to uczucie do końca swoich dni, na co dzień z chęcią wyrażając przywiązanie do opiekuna na wiele różnych sposobów. Polecane produkty dla psów Akita OVER ZOO - Szczotka Obrotowa 360 Rozmiar M OVER ZOO - Szampon Premium Wrażliwa Skóra 250ml TRIXIE - Zabawka Pierścień Ze Sznurka 14cm
UqRj0. mkawmw94ub.pages.dev/247mkawmw94ub.pages.dev/317mkawmw94ub.pages.dev/72mkawmw94ub.pages.dev/98mkawmw94ub.pages.dev/261mkawmw94ub.pages.dev/81mkawmw94ub.pages.dev/315mkawmw94ub.pages.dev/290mkawmw94ub.pages.dev/17
jak wygląda pies akita